23 – O programistach z Olą Pszczołą i Pawłem Michalakiem
Dwa wrześniowe odcinki mieliśmy mocno techniczne, więc czas nieco od technikaliów odpocząć. Dzisiaj, w odcinku nr 23, zapraszam Was na luźną rozmowę o… programistach. A rozmawiam z osobami, które znają nas od podszewki :). Ola Pszczoła (http://beetalents.com) na co dzień zajmuje się szeroko pojętym HRem w ujęciu niekorporacyjnym. Niezła charakterystyka, co nie? ;). Na Twitterze obecna pod @olapsz. Paweł Michalak natomiast pracuje w Stack Overflow, gdzie m.in. doradza firmom jak pokazać się programistom dobrej strony. Na Twitterze @PavOverflow.
Rozmawiamy na tematy przeróżne. Zaczynając od kwestii “dlaczego polscy programiści są niezadowoleni ze swojej pracy (i czy naprawdę tak jest)?” po rozważania na tematy “co rekruterzy robią źle?”, “jak często zmieniać pracę?”, “czy warto iść na studia?”… I wiele więcej. Miłego słuchania!
I mała uwaga: ten odcinek DevTalk wspierany jest przez Stack Overflow! Pozwoli to na realizację kilku fajnych rzeczy. A na Was, słuchaczy podcasta, czeka niespodzianka: po kliknięciu na logo SO poniżej zostaniecie przeniesieni na specjalną stronę. Pierwsze kilka osób, które się na tej stronie zarejestruje, otrzyma od SO specjalne upominki! Klikać zatem i korzystać proszę bardzo :).
Dzisiaj technicznie-architektonicznie. Dwudziesty drugi odcinek DevTalka pod znakiem WIADOMOŚCI i KOMUNIKACJI stoi. Reflektor w te mgliste pojęcia kieruje Szymon Pobiega: programista/architekt, 
Po dwóch miesiącach DevTalkowej posuchy ruszamy z kopyta: przed Wami DevTalk Special #2. W lutym zrealizowałem coś takiego (
Wakacje, wakacje i po wakacjach. I bardzo dobrze, ile można, c’nie?
). Nałogowo uczestniczą w konferencjach, zarówno jako widzowie jak i prelegenci. Michał dodatkowo stoi za łódzką grupą pasjonatów programowania: 
To już jest… jeszcze nie koniec, ale prawie!, pierwszego, dziewiczego sezonu DevTalk. W poszukiwaniu własnej tożsamości natrafiłem na… eksperta w tej dziedzinie. Ale w kontekście IT, oczywiście.
Siedemnasty odcinek wypada w Dzień Dziecka! I to kilka raptem dni po premierze nowego Wiedźmina! O czym więc dzisiaj będzie? No o grach, oczywiście :).
Po obcojęzyczno-technicznym uderzeniu z Udim docieramy do odcinka piętnastego. 
Post po polsku poniżej / Polish version below
Andrzej • 14/10/2015
Cześć, bardzo podbał mi się ten odcinek. Osobiście uważam, ża warto dbać o to gdzie i dla kogo się pracuje. Pieniądze są ważne, ale nie najważniejsze. Czasami pracować za mniejszą “kase” i się rozwijać, uczyś się. Cudu, miodu i orzeszków nie ma nigdzie, albo robisz to co lubisz albo nie i się męczysz. Druga sprawa to jest to, czy specjalizujesz się w czymś konkretnym. Troche tak jak ze złota rybką. Jak już ją masz to spełnia Twoje 3 życzenia, ale juz nikt nie powiedział ile czasu trzeba stać nad brzegiem z wędką i na nią polować.
Z HR-ami jest różnie, czesto jest tak że rzeczywiście oferty nie są dopasowane i warto by było nad tym popracować, ale też nie raz byłem mile zaskoczony wiec jest różnie, zależy na jaką firmę, a przede wszystki ludzi się trafi. Też często byłem: Panem Tomaszem, Łukaszem, Piotrem … troche to było przykre, że jesteś masówką ale da się przeżyć 😉
Ze strony HR fajnie jest mieć feedback jakie są wymagania na Juniora, Regulara, a ile na Seniora. Tego czestop brakuje. Moim zdaniem jest to bardzo motywujące.
Marcin Kościelniak • 15/10/2015
Bardzo fajny odcinek. Nieco mnie przeziło podejście do pracy zdalnej. Sam myślę o takiej formie zatrudnienia bo codzienne dojeżdżanie do firmy 50km jest dość kłopotliwe. Chociaż jak najbardziej wykonalne. Mam czas na słuchanie podcastów 😀
Przy okazji rozmowy o rekruterach przypomniała mi się taka jedna sytuacja. Kiedyś na LinkedIn dostałem informacji rozpoczynajacą się od “Cześć Marcin!”. Pierwsze co mi przyszło do głowy to “Co to jest, czy my się cholera znamy czy co?”. Potem musiałem się powstrzymywać, żeby nie napisać kilku gorzkich słów w odpowiedzi. Rekruterze! Nie idź tą drogą!